ಬೆಳ್ಮುಗಿಲುಗಳು

ಮೆಲ್ಲ ಮೆಲ್ಲನೆ ಸಾಗುತಿಹ ಓ ಬೆಳ್ಮುಗಿಲುಗಳೇ...,

ನೋಡಬಾರದೆ ಇನಿತು ನನ್ನ ಚೆಲುವ;

ಹೊಂಗನಸುಗಳ ಹೊತ್ತು ತೇಲಿ ಹೋಗುವ ಮುಗಿಲೇ,

ತಳಿರ ಕುಡಿ ಪಸರಿಸಿದೆ ತೋರ ಬಾರದೆ ಒಲವ;

ಹಸಿದೆದೆಯ ಉರಿಯ ತಣಿಸ ಬಾರದು ಏಕೆ,

ಹಸನಾಗಿ ಹೊಸ ಹರಯ ತುಂಬಿ ನಿಂತಿದೆ ಬಯಕೆ;

ಮರೆತು ಬಿಡು ಕ್ಷಣಕಾಲ ನಿನ್ನ ಪಯಣದ ಹಾದಿ,

ಕೊಳೆಯ ತೊಳೆದೂ ಮನಕೆ ನೀಡುವೆಯ ನೆಮ್ಮದಿ;

ನೆಲವು ಕಾಣದೆಯಿರುವ ಈ ಹಸಿರ ಸೋಪಾನ,

ನಿನ್ನ ಬರವಿಗೆ ಕಾದು ನೊಂದು ಹೋಗುವ ಮುನ್ನ;

ಹರಿಯ ಬಿಡು ನಿನ್ನೆದೆಯ ಭಾರವನು ಪ್ರುಥ್ವಿಯಲಿ,

ಕಾವ ತರುಲತೆಯ ತಂಪಾಗಿಸು ನಿನ್ನಾಲಿಂಗನದಲ್ಲಿ!